Tien jaar geleden kaapte Katinka ‘wie zo heet, heeft geen artiestennaam meer nodig’ Polderman de Jury- én Publieksprijs weg op het Leids Cabaret Festival. Met haar zalig ironische ode aan de feministe in Christina Aguilera, met haar back to basic cabaret en de nodige ballen aan haar lijf. Enkel vergezeld door een gitaar en enkele bierbakken.
Ondertussen genoten onze Noorderburen al van Katinka’s gastoptredens op radio en tv. Zo brengt ze in De Wereld Draait Door geregeld lofzangen aan het adres van de hoofrolspelers uit Boer Zkt Vrouw. Haar avondvullende cabaretvoorstellingen werden steeds goed onthaald (Zonta Award in 2007, 2 nominaties voor Neerlandse Hoop in 2009 en 2014). Voor haar column in de Volkskrant kroop ze wekelijks in de huid van Anouk, Poetin of andere personages uit de actualiteit die ze toch graag even subtiel op hun plaats zette. Rode draad doorheen deze optredens zijn altijd de nodige (zelf)spot en grofgrappige moppen.
Maar wat zorgt ervoor dat Polderman zo vlotjes weggeraakt met haar ondeugende en tegelijkertijd soms vieze repertoire? In bijna elke recensie over Polderman wordt de tegenstelling lief en grof genoteerd. Zelf geeft ze dan ook toe: ‘Grof en teder heb ik allebei nodig. En ik ben het zelf ook.’ Het liefst start ze een lied met een tenenkrommend melig cliché, waarna ze dan zonder waarschuwing seks (Pipapijpen) of kak (Ode aan Nick & Simon) introduceert in het volgende couplet. Dit alles op een zachtmoedig en onschuldig deuntje. En net als je denkt toch wat substantiële inhoud te missen, toont ze met fijne woordspelingen en rake observaties aan dat ze er nog steeds pal op zit.
Ook in haar nieuwste ‘Polderman baart zorgen’ speelt de Zeelandse kanjer (Ja, echt. Van de polders) met botsende contrasten. Een absurde poppentheatermusical geïnspireerd op reality-tv, afgewisseld met een breekbaar lied over haar zieke opa. Een niet verbloemde bloemlezing uit haar mailbox, gecombineerd met een op z’n minst lichtjes verontrustende gedachtegang over wat liefdesbetuigingen exact inhouden (een baksteen door het raam, really?). Denk: Helsen op z’n absurdst meets oercabaretière Kaandorp meets vrouwelijke zelfrelativatie à la Girls. Plus de nodige vuilbekkerij.
Het is moeilijk niet te lachen als Polderman met een onschuldig stemmetje haar onenightstand lieverd, liefje en schatje noemt, omdat ze eigenlijk zijn naam vergeten is. Gecombineerd met fijne timing en ironische twists, zijn Katinka’s songteksten zonder meer een aanrader en feministischer dan de volledige discografie van Christina Aguilera. ‘Het klinkt een beetje opschepperig, maar mijn materiaal is zo goed, dat het me altijd zal redden’. En wij vinden dat ze gelijk heeft. Hoog tijd dat iemand een ode schrijft aan Katinka Polderman. Driewerf hulde voor Katinka!
Je kan de leading lady van het betere en eerlijke Nederlandse lied live aan het werk zien op 25 februari in Arca Theater Gent met haar ‘Polderman baart zorgen’. Het wordt sowieso een topavond, baar u geen zorgen!
